هرساله تعداد زیادی از افراد ویزای موقت کانادا را به منظور دیدار خویشاوندان و دوستان ، تحصیل و کار دریافت می‌کنند که این امر باعث رشد اقتصادی کانادا شده و منافع زیادی را برای این کشور در بر دارد . درسال ۲۰۱۴ که مطالعه آماری نشان دادکه سرعت رشد تعداد افرادی که سالانه ویزای موقت دریافت می‌کنند بیشتر از افرادی است که اقامت دائم دریافت می‌کنند.
براساس آمار سالانه مهاجرت کانادا که به پارلمان ارائه شده، تعداد ویزاهای توریستی صادره درسال ۲۰۱۹ ، میزان ۱۶۹۶۸۷۱ و مجوز کار صادر شده برای کارگران موقت به میزان ۹۸۳۱۰ بوده است .
اهداف کانادا در خصوص چشم اندازهای مهاجرتی در بخش ۳(۱) قانون حمایت از پناهندگان و مهاجرتن مشخص شده است . این اهداف عبارتند از : آسان کردن پروسه ورود ویزیتورها و بازدیدکنندگان ، دانش آموزان، کارگران به منظور رونق تجارت و بیزنس، افزایش صنعت توریسم و بهبود دسترسی به چشم اندازهای جهانی در زمینه آموزشی ، فرهنگی و فعالیت های خاص .
تفاوت های مشخصی بین گروه های مختلف درخواست کنندگان اقامت موقت کانادا وجود دارد .بسته به نوع فعالیتی که شخص درخواست کننده در زمان اقامت در کانادا خواهد داشت ، نوع ویزای درخواستی و گروه آن مشخص می‌شود. .
بعضی از درخواست کنندگان ویزای اقامت موقت در کانادا ، ویزای الکترونیکی دریافت می‌کنند که این امر بستگی به نوع پاسپورت یا مدارک سفر آنها ، ملیت ، کشور صادر کننده پاسپورت و یا روش سفر آنها به کانادا دارد . براساس گزارش سالانه ۲۰۲۰ به پارلمان کانادا ، در سال ۲۰۱۹ ، میزان ۴۰۷۷۴۷۱ ویزای الکترونیکی صادر شده است .
مهم ترین شرط برای کسانی که ویزای موقت کانادا را دریافت می‌کنند این است که در پایان مهلت مقرر در ویزا خاک کانادا را ترک نمایند

ویزای کار :

افراد خارجی که می‌خواهند در کانادا کار کنند نیاز به اخذ مجوز کاردارند . قوانین در خصوص اخذ مجوز کار بسیار پیچیده است . برخی از مجوزها فقط برای کارفرمای خاصی صادر می‌شود ولی با برخی از مجوز ها می‌توان برای هر کارفرمایی در کانادا کار کرد . برای برخی از مجوز ها نیاز به اخذ LMIA ( تاثیرگزاری دادن این مجوز کار خاص برروی مارکت کانادا بررسی می‌شود ) و برخی بدون اخذ LMIA امکان پذیر است .
نکته ای که مهم است و باید قطعا به آن توجه کرد این است که اکثر افراد برای کار در کانادا نیاز به مجوز کار دارند. اگر مطمئن نیستید که به یک مجوز نیاز دارید یا خیر، ابتدا باید مطمین شوید که آیا به مجوز کار نیاز دارید یا خیر.
همانطور که در بالا ذکر شد دو نوع مجوز کار وجود دارد: مجوزهای کار باز ( Open Work Permit) و مجوزهای کار ویژه کارفرما .
مجوز کار آزاد (Open Work Permit ) به شما امکان می دهد برای هر کارفرمایی در کانادا کار کنید، به جز اینکه نام کارفرمای مورد نظر در لیست مربوطه ، به عنوان کارفرمایانی که شرایط را رعایت نکرده و به عنوان واجد شرایط ذکر نشده اند، قرارگرفته باشد . البته لازم به ذکر است که فقط در شرایط خاص می توانید مجوز کار آزاد دریافت کنید. پیش از هرچیز باید ببینید که آیا می توانید برای مجوز کار آزاد درخواست دهید یا خیر.
البته افسر مهاجرت ممکن است یکی از دو نوع مجوز کار آزاد را با محدودیت های شغلی یا بدون محدودیت های شغلی و بسته به وضعیت پزشکی متقاضی آن صادر کند :
ویزای کار نامحدود: به طور کلی این ویزا برای نیروی کار خارجی صادر می شود که آزمایش پزشکی این متقاضی به او این اجازه را می دهد تا در هر شغلی، برای هر کارفرمایی و در هر مکانی کار کند.
ویزای کارمحدود : به طور کلی این ویزا برای نیروی کار خارجی صادر می شود و به متقاضی اجازه می دهد که بتواند برای هر کارفرمایی کار کند، اما شغل وکاری که میتواند انجام دهد برای سلامت عمومی جامعه محدود شده است و این به این دلیل است که متقاضی معاینه پزشکی را نگذرانده است، یا اینکه شغل مربوطه شرایط خاصی داشته مثلا با افراد زیادی ازجامعه درارتباط بوده و به دلیل شرایط پزشکی متقاضی محدود شده است.

مجوز کار مخصوص کارفرما

این مجوز به شما این امکان را می دهد طبق شرایط مجوز کار خود کار کنید که شامل موارد زیر است:
نام کارفرمایی که می توانید برای آن کار کنید
چه مدت می توانید کار کنید
مکانی که می توانید در آن کار کنید
برای انجام برخی از کارها در کانادا نیاز به گرفتن مجوز کار نیست برای مثال میتوان به موارد زیر اشاره کرد :
• بازدیدکنندگان تجاری.
• دیپلمات ها.
• ورزشکاران خارجی.
• پرسنل نظامی.
•خدمه.
• روحانیون و مبلغان دینی.
• هنرمندان برای اجرای نمایش.
• سخنرانان عمومی.
• خبرنگاران;
• شاهدان متخصص، ممتحنین، و ارزیابان و
• دانشجویانی که در محوطه دانشگاه مشغول به کار پاره وقت هستند.

۴-۱: برنامه اقامت موقت نیروی کار خارجی :

هدف برنامه نیروی کار خارجی موقت یا کارگران خارجی موقت (TFWP) کمک به کارفرمایانی است که نشان داده اند نیاز به پر کردن نیروی کار در مشاغلی دارند که هیچ فرد واجد شرایطی برای آنها در کانادا وجود ندارد. نکته حائز اهمیت در این روش این است که کارفرما باید برای گرفتن LMIA اقدام کند .
دولت کانادا ، فرآیندهایی را اجرا می کنند تا مطمئن شود که کارفرمایان کانادایی تمام تلاش خود را برای استخدام و آموزش کارگران کانادایی قبل از جستجوی کارگران خارجی موقت، انجام داده اند. و همچنین از طریق پروسه و اخذ LMIA مطمئن میشود که نیروی کارکانادایی متناسب با این جایگاه شغلی مورد نظر وجود ندارد و همچنین از اینکه کارگران خارجی واقعاً موقت هستند اطمینان حاصل میکند. با این حال، برنامه TFWP در چند سال گذشته مورد توجه و جنجال زیادی قرار گرفته است. از یک طرف،حامیان این برنامه استدلال می کنند که این به رفع کمبود نیروی کار در آن دسته از مشاغلی که کانادایی ها نمی خواهند کارکنند یا نیروی متخصص آن کار وجود ندارد کمک می کند . با این حال، برخی دیگر استدلال می کنند که کارگران خارجی که در کانادا مشغول به کار هستند باعث میشوند فرصت های شغلی کانادایی ها کم شود . برخی دیگر اشاره می کنند که کارگران خارجی آسیب پذیر هستند نه فقط به این دلیل که آنها برای دستمزد خود به کارفرمای خود وابسته هستند، بلکه به این دلیل که مجوزهای کار آنها معمولاً به یک کارفرما گره خورده است، و در نتیجه زمانی که کارگر خارجی شغل خود را از دست می دهد ، امکان ماندن در کانادا را نیز از دست می دهد. و در برخی موارد نیز باعث میشود که در انتقال وضعیت وی به وضعیت اقامت دائم مشکلاتی ایجاد شود .البته در سنوات اخیر برای برخی از مشکلات کارگرا ن موقت را ه کارهایی از طرف دولت کانادا عنوان شده است.
این برنامه به کار فرمایانی که نیروی کار متخصص یا نیمه متخصصی متناسب با نیاز مجموعه شان در کانادا ، وجود نداشته باشد ، اجازه می‌دهد که از کارگران خارجی برای جبران کمبود نیروی کار خود استفاده نمایند . این برنامه دارای گروه های کاری متفاوتی اعم از نیروی کار متخصص حرفه ای و نیمه حرفه ای ، نیروی کار آکادمیک و نیروی کار کشاورزی و…… است .
برخلاف افرادی که اقامت دائم کانادا را دارند ، نیروی کار خارجی که به طور موقت در کانادا کار می کنند ممکن است از تمام حقوق مرتبط با کسانی که اقامت دارند بهره مند نشوند برای مثال در برخی از مجوز های کار امکان الحاق خانواده به نیروی کار مشغول به کار در کانادا، حقوق جابجایی در کل کانادا و در نهایت دسترسی به شهروندی نیست . فقط تعداد کمی از افراد – که معمولا در مشاغل با مهارت بالاتر هستند، به برنامه هایی که منجر به اقامت دائمی می شود دسترسی دارند.
بسته به اینکه شما مقیم کدام کشور هستید و بسته به ماهیت فعالیت شما در کانادا و کشور خود ، مجوز کار شما همراه با صدور TRV یا eTA همراه خواوهد بود و معمولا قبل از ورود به کانادا اخذ یکی از این موارد باید صورت پذیرد . علاوه بر این، به عنوان شرط پذیرش، اکثر کارگران موقت ملزم به انجام یک شغل خاص، برای یک کارفرما و یک مکان خاص هستند.

۴-۲: برنامه پویایی و انتقال بین المللی نیروی کار :

برخلاف برنامه نیروی کار خارجی موقت یا کارگران خارجی موقت (TFWP) که نیاز به اخذ LMIA دارد این برنامه نیروی کارخارجی را از گذراندن پروسه طولانی LMIA معاف کرده و یکی از برتری های این روش نسبت به روش (TFWP) است و باتوجه به این موضوع میتوان گفت این برنامه از جمله برنامه های سریع در اخذ ویزای کار به شمار می آید . البته مراحل جایگزینی برای این امر در نظر گرفته شده است که در حین اجرای کار وقبل از اخذ اجازه کار باید صورت پذیرد .
این برنامه شامل زیربرنامه های مختلفی است که بسته به شرایط متقاضی ملیت، سابقه کاری، سابقه مدیریت ،تمکن مالی و…. می‌توان در زیر برنامه متناسب با شرایط فرد اقدام کرد . مثلا نیروی کار براساس قرداد های بین المللی مثل نفتا و…،
انتقال نیروی کار بین شعبه های مختلف یک مجموعه یا احداث نمایندگی جدید از یک بیزنس و….
این برنامه یکی از برنامه هایی است که پتانسیل های خوبی برای مهاجرت قشر وسیعی از افراد دارد . دراین برنامه زیر برنامه های متعددی وجود دارد که هریک دا رای شرایط ونیازمندی های خاصی هستند که امکان توضحیح کلیه شرایط در این مقوله نیست . شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص روش متناسب با شرایط خود ، با کارشناسان موسسه پرگاس تماس بگیرید.
اگر شما کارفرمایی هستید که میخواهید از طریق این برنامه نیروی کار جذب کنید و یا فردی هستید که از طریق ویزای کاری این برنامه قراراست به کانادا سفرکنید بهتر است به مطلبی که در ادامه می آید توجه کنید .

مسئولیت های کارفرما

به عنوان فردی که یک کارگر موقت را از طریق این برنامه استخدام کرده است، باید:
از داشتن مجوز کار کارگران و تاریخ انقضای آن مطمئن شوید و همچننین باید شرایط مندرج در مجوز کار، با جزئیات پیشنهاد استخدامی که به اداره مهاجرت ارسال کرده همخوانی داشته باشد . شرایط استخدامی منرج در پیشنهاد کاری از جمله محل کار، مدت زمانی که آنها می توانند در کانادا کار کنند ، تناسب شغل با شغل پشنهادی به اداره مهاجرت ، تطابق وظایف کارگر که باید با کد طبقه بندی مشاغل ملی مطابقت داشته باشد ، تطابق حقوق و شرایط کاری کارگر براساس پیشنهاد ارائه شده (فقط شرایط مساوی یا مطلوب تر مورد قبول خواهد بود نه کمتر از میزان پیشنهاد شده ) ، بیمه درمانی و مزایای غرامت کارگران را برای ورود آنها به کانادا مطابق با استان انجام دهد. همچنین کارفرما باید همانطور که در پیشنهاد استخدام ذکر شده است تا زمانی که مجوز کار معتبر است، در کسب و کاری که پیشنهاد کار ارائه کرده است، فعال باشد.کارفرما باید همه قوانین مربوط به استخدام و استخدام فدرال، استانی و منطقه ای را رعایت کند
کارفرما باید مطمئن شود که محل کار عاری از آزار فیزیکی، جنسی، روانی و مالی و همچنین هرگونه عمل تلافی جویانه ، برای کارگران فراهم باشد .
کارفرما باید اطمینان حاصل کند که کلیه اطلاعات لازم برای هر گونه بازرسی و برای پاسخ به سؤالات اداره مهاجرت نگهداری و وی آمادگی لازم برای تحویل کلیه اسناد یا اطلاعات درخواستی کارگر خارجی استخدامی را داشته باشد . به عبارت بهتر کارفرما باید بتواند نشان دهد که اطلاعات ارائه شده در مورد پیشنهاد استخدام دقیق بوده است و همان پیشنهاد استخدام (قرارداد) را به کارگر موقت ارائه کرده است .

مسئولیت های جدید کارفرمایان مرتبط با کووید-۱۹

کارفرما باید به کارمندان اجازه دهد از هر دستوری که بر اساس قانون قرنطینه و قانون شرایط اضطراری صادر شده است پیروی کنند
به کارگر خارجی برای هر دوره ای که در قرنطینه اجباری در هنگام ورود به کانادا و تحت قانون قرنطینه هستند، حقوق متناسب با آن شغل را پرداخت کند، حتی اگر کارگر قادر به انجام هر یک از وظایف کاری نباشد.
کارفرما باید مدارکی را که در مورد استخدام کارگر موقت خود دارد به مدت ۶ سال از تاریخ صدور مجوز کار برای آنها نگه دارد. چراکه ممکن است اداره مهاجرت از کارفرما بخواهد مدارکی را ارائه دهد تا نشان دهد از پیشنهاد استخدام کارگر پیروی کرده است. به عنوان مثال ، اگر کارگری را استخدام کرده اید ، ممکن است از شما خواسته شود که گزارش یا سابقه ای از تعداد ساعات کار او را ارسال کنید. این موضع از این لحاظ اهمیت دارد که هنگامی که تعداد ساعات قرارداد تغییر می کند، این می تواند از کارفرما یا کارگر در برابر اتهام انجام ساعات کار غیر قانونی محافظت کند.
اگر کارگر خارجی در نهایت برای کارفرمای پیشنهاد شده در مجوز کار نکند، یا اگر برای کل مدت مجوز کار در ان محل کار باقی نماند، ممکن است لازم باشد کارفرما مدارکی در مورد استخدام کارگر خارجی نشان دهد. همچنین در صورت تغییر شرایط پیشنهاد استخدام، باید فرم مربوطه را پر کند.

مجازات های احتمالی

اگر کارفرما از قوانین و شرایط مندرج در قرارداد کارگر خارجی تخطی نماید مجازات های احتمالی عبارتند از:
نامه های هشدار دهنده و یا توبیخی
جریمه های پولی از ۵۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ دلار برای هر تخلف
حداکثر تا ۱ میلیون دلار و به مدت ۱ سال ممنوعیت استخدام کارگران موقت از طریق برنامه کارگران خارجی موقت یا برای برنامه تحرک بین المللی به مدت ۱، ۲، ۵ یا ۱۰ سال و یا ممنوعیت دائمی از استخدام کارگران موقت از طریق برنامه کارگران خارجی موقت یا برنامه تحرک بین المللی (فقط برای تخلفات جدی)
همچنین ممکن است هرگونه درخواست مجوز کار مرتبط با کسب و کار این کارفرما که معلق است و هنوز در مورد آنها تصمیم گیری نشده است را رد کنند یا حتی مجوزهای کار فعالی که با کسب و کار این کارفرما مرتبط است را لغو کنند
در صورت دریافت موارد زیر، کسب و کار کارفرما نیز به لیست عمومی کارفرمایانی که قوانین را رعایت نکرده اند اضافه میشود :
جریمه نقدی به هر میزان
ممنوعیت هر مدت زمانی